Donderdag 8 december 2017
Oh, hallo ...bent u er weer? Ja, we hebben een leuk tafeltje, onder een lampje. Want, u wilt graag alleen zitten toch? En genieten van onze heerlijke Malbec en Rioja terwijl u de persmap doorneemt en zich voorbereid op de voorstelling?
Een voorafje als hoofdgerecht. Niets is ons te veel voor u, mevrouw. U bent altijd zo'n welkome gast in ons cafe Floor op het Schouwburgplein. U geniet van elke minuut en wij van u.
Als u iets nodig heeft horen we het graag, ...
-o-
Tot hier val ik in herhaling. Maar, wat ik hierna beschrijf is anders. Waar ik eerder als vrijwilliger bij het Theater aan de Schie Scapino mocht ontvangen, drankjes inschenken en de voorstelling op beeld mee zien, zat ik vandaag 1 rij achter de mannen van het beeld- en geluid midden in Theater Rotterdam op het Schouwburgplein. Precies op een juiste afstand van het toneel.
Het werd donker in de zaal. En vanaf dat moment stokte mijn adem. Het was één brok barok. Fascinerend, Fenomenaal, ...
Deze voorstelling "Scala" begint, daar waar Pearl eindigde. Op virtuoze aria's en viool concerten van o.a. Albicastro, Fernandini en Händel, heeft Ed Wubbe een dansdrama gecreëerd in de extravagante sfeer van de barok. De pracht en praal, decadentie en sensualiteit komen tot leven op veelal onbekende muziek van Combattimento, uitgebreid met twee operazangers.
Een fictieve hofhouding die elkaar letterlijk dicht op de huid zit. Intriges, spanning en gekte stuwen de dramatiek naar een hoog niveau.
Dat Ed Wubbe leeft voor het Scapino wisten we al, maar bij de 43-jarige Bonnie Doets is dat niet anders. Ik ben geraakt door de bevlogenheid van die mensen die ons meenemen in hun passie.
En dan die kostuums. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Vooral niet van "De "Paniers" (brede platte hoepelrokken, ontworpen door Pamela Homoet), die een eigen wervelende choreografie lijken uit te voeren.
Zij spreken van een brok barok, ik zat daar mijn een brok in mijn keel, na afloop van de voorstelling. De zaal ging plat, het dak ging eraf, het publiek leek in extase en klapte wel twintig minuten de handen kapot, er was een gefluit, gegil, gejuich van jewelste. Dit is wat Scapino met je doet.
En als kers op de taart was er een Koninklijke Onderscheiding voor Ed Wubbe als ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw!
Het klappen zette voort. Eenmaal terug in de Schouwburghal was er het alom bekende grote scherm met daarop de dansers afgebeeld. Daarvoor de draaitafel met heerlijke muziek. En daartussen de mensen die ook mij even in extase brachten.
Ik ben al aan het aftellen voor de volgende Premiere. En tot dan ... geniet ik na van dit heerlijke moment @Scapino Ballet
Dank, dit was mijn mooiste ervaring bij Scapino tot nu!
P.s. En, wat mijn Vintage' Lein betreft:
Dagelijks waan ik me op de Set ... mijn toneel, waarbij ik hetzelfde probeer te doen als zij. Mensen meenemen in mijn passie/mijn verhaal ...Wat een prachtig voorbeeld! Ik hoop op een zelfde ontwikkeling.